Türkiye’de egitim almis birçok ögrenci yüksek egitimine Ingiltere’de devam etmek istemektedir. Iki ülkenin egitim sistemleri arasinda bulunan, kültür etkileri - yapi farkliliklari oldugu ve oldukça degisik süreçlerden geçtigi açiktir. Geleneksel yapisini sürdürmek isteyen Ingilizler, seçkin bir sinif yetistirmeye devam etmektedir. Ingiliz Egitim Sistemi, Türk Egitim Sistemine kiyas götürmeyecek sekilde esnek, daha bireysel bir egitim hizmeti vermektedir. Egitim sisteminin yönetilme sekli, Türk egitim sisteminin ziddi olarak yerel odaklidir. Ingiltere’de Egitim ve Bilim Bakanligi vardir fakat, görev tanimi Türk Millî Egitim Bakanligi kadar kapsamli degildir. Ingiltere egitim sistemi ile Türkiye’deki egitim sistemi arasinda bazi farkliliklar ve benzerlikler gözlenmektedir. Zorunlu egitim süresi Ingiltere’de 11 yil ilken Türkiye’de 8 yil. Türkiye’de üniversite egitimine 12 egitim yili sonunda baslaniyorken, Ingiltere’ de üniversite öncesi egitim 13 yildir. Arada olusan bir yillik farki ögrenci genellikle foundation okuyarak kapatmak durumunda kalmaktadir. Bilgi ve islem teknolojilerinde de ülkemizden ileri olan Ingiltere tüm egitim bölümleri için internet yoluyla ulasilabilecek daha fazla kaynaga sahiptir. Ingiltere’ de okul öncesi egitim zorunlu egitim kapsaminda degildir. Okul öncesi egitim için 3 ayliktan 5 yasina kadar yararlanilabilir. Ingiltere’de zorunlu egitim 5-16 yas araliginda olan ögrencileri kapsamaktadir. 5-11 yaslari arasinda ilkokul egitimi alinirken 11-16 yas araliginda ise ortaokul egitimi alinmaktadir. Orta ögretim devlet tarafindan finanse edilir. Ingiltere’de her okulun kendi içinde bir kabul kurulu ve kendine özgü bir politikasi vardir. Ögrenci istenilen kosullara uydugu sürece istedikleri okulu seçme sansina sahiptirler. Ingiltere’de ilkögretim çagindaki 5-7 yas arasi ögrencilerin sinif mevcudunun 30 kisiyi geçmemesi gerekmektedir fakat diger yas guruplari için kanunla belirlenmis bir üst sinir bulunmamaktadir. Ilk yillarda karisik olarak egitim alan ögrenciler ileriki yillarda yeteneklerine ve seviyelerine göre gruplara ayrilirlar. Ingiltere’de ilkögretim çagindaki ögrencilere 5 farkli dönemde degerlendirme yapilir ilk degerlendirme zorunlu egitime basladiginda sonraki degerlendirmeler ise egitim dönemini kapsayan yillar içinde 4 kez tekrarlanir. Zorunlu egitim sonunda ögrenciler Ortaögretim Genel Egitim Sertifikasi (General Certificate of Secondary Education) sinavina girerler. Bu sinav temel bilgileri ölçmenin yani sira ögrencinin ileride egitim görebilecegi muhtemel mesleki yeterlilikleri de ölçmektedir. Zorunlu egitim sonrasi 16-18 yas araliginda bulunan ögrenciler çoklu egitim seçenekleri arasindan yetenek ve seviyesine uygun olan ögrenimine devam eder. Ingiltere’de bu dönem ögrencileri için egitim türleri Ortaokul, Ileri Egitim, Altinci Sinif Egitim, Ileri Egitim Kolejleri, Üçüncü Kademe Kolejlerdir. Ingiltere’de ortaokullarda ve Altinci Sinif Kolejleri’nde genel egitim verilmekteyken Ileri Egitim Kolejlerinde meslekî egitim sunulmaktadir. Üçüncü Kademe Kolejleri ise meslekî ve genel egitimin bir arada oldugu kurumlar olarak hizmet verir. Ingiltere’de bazi okullar ve kolejler Orta Ögretim Genel Egitim Sertifikasi sonuçlarini dikkate alarak bazi bireysel yeterlilik sartlari aranmaktadir. Ögrenciler kendi seçtikleri alanlarda basvuruda bulunabilirler. Bu dönemde egitim 19 yas altindaki gençler için ücretsizdir. Zorunlu egitim sonrasi ögitim gören gençler için Ingiltere egitim sisteminde zorunlu dersler bulunmaz. Ögrenciler, kendi istekleri ve okullarin veya ileri egitim kurumlarinin aradiklari niteliklere göre çalisacaklari alanlari ve dersleri kendileri seçerler. Ingiltere’de zorunlu egitim-ögretim sonrasinda ögrencilerin kendi niteliklerine göre düzenlemeler yapilmaktadir. Bunlarin en yaygin olanlari: General Certificate of Education Advanced Level (GCE A-Level) (Ileri Seviyede Genel Egitim Sertifikasi); General National Vocational Qualifications (GNVQs) (Genel Ulusal Meslekî Nitelikler); National Vocational Qualifications (NVQs) (Ulusal Meslekî Nitelikler). Yapilan degerlendirmelerde, ögrenci adaylarinin özel meslekler için bazi zorunlu yeteneklerini göstermesi gerekmektedir. Degerlendirmeler kisilerin niteliklerine göre yazili-sözlü ve uygulama sinavlarina göre veya sürekli degerlendirmelere göre yapilmaktadir. Ingiltere’de yüksek ögretim kurumlari özerk bir yapiya sahiptir ve her bir bölüm kendine özgü giris ve kabul politikalari uygulamaktadir. Yüksek ögretim okullarina giriste bazi özel sartlar gerekebilmektedir. Ingiltere’de merkezî bir sinav yapilmamasina ragmen üniversiteler gerekli gördükleri takdirde kendi sinavlarini yapabilmektedirler. Ögrenciler yüksek egitim kurumlarina kabul edilmek için “Ileri Seviyede Genel Egitim Sertifikasi” (GCE A-Level), “Genel Orta Ögretim Sertifikasi” (GCSE), “Meslekî Egitim Sertifikasi” (GNVQ) veya bu sertifikalar degerinde niteliklere sahip olduklarini kanitlamak durumundadirlar. Yurtdisi egitim almak isteyen ögrenciler için artik ilk ziyaret noktasi yurtdisi egitim fuari http://www.afegitim.com/
Related Articles -
yurtdisi egitim, Amerika dil okullari, Ingiltere dil okullari,
|